NESAİ SÜNEN-İ KÜBRA

Bablar    Konular    Numaralar

KİTABU’L-MENAKİB

<< 2165 >>

العباس بن عبد المطلب رضى الله تعالى عنه

9- Abbas b. Abdülmuttalib (r.a.)

 

أخبرنا أحمد بن سليمان قال أنا عبيد الله عن إسرائيل عن عبد الأعلى أنه سمع سعيد بن جبير يقول أخبرني بن عباس أن النبي صلى الله عليه وسلم قال إن العباس مني وأنا منه

 

[-: 8117 :-] İbn-i Abbas, Nebi (sallallahu aleyhi ve sellem)'in: "Abbas bendendir, ben de ondanım" buyurduğunu nakletmiştir.

 

Tuhfe: 5544

6951'de tamamı geçmişti.

 

 

أخبرنا حميد بن مخلد قال أنا علي بن عبد الله قال ثنا محمد بن طلحة التيمي قال ثنا نافع أبو سهيل عن سعيد بن المسيب عن سعد بن أبي وقاص قال قال رسول الله صلى الله عليه وسلم للعباس بن عبد المطلب هذا العباس بن عبد المطلب أجود قريش كفا وأوصلها

 

[-: 8118 :-] Sa'd b. Ebi Vakkas, Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem)'in, Abbas b. Abdilmuttalib'e: "Bu Abbas b. Abdilmuttalib, Kureyş'in en cömerdi ve akrabalık bağlarına en çok riayet edenidir" buyurduğunu nakletmiştir.

 

Tuhfe: 3862

 

Diğer tahric: Bezzar (1077); Ebu Ya'la (820); Taberani M. el-Evsat (1947); Hakim (3/328- 329); Ahmed, Müsned (1610); İbn Hibban (7052).

 

 

 

10- Abbas b. Abdülmuttalib'in Fazileti

 

أخبرنا زكريا بن يحيى قال ثنا إسحاق قال أنا جرير عن أبي حيان التيمي يحيى بن سعيد بن حيان عن يزيد بن حيان قال انطلقت أنا وحصين بن سمرة بن عمر بن مسلم إلى زيد بن أرقم فجلسنا إليه فقال حصين يا زيد حدثنا ما سمعت من رسول الله صلى الله عليه وسلم وما شهدت معه قال قام رسول الله صلى الله عليه وسلم بماء يدعى خميا فحمد الله وأثنى عليه ووعظ وذكر ثم قال أما بعد أيها الناس إنما أنا بشر يوشك أن يأتيني رسول ربي فأجيبه وإني تارك فيكم الثقلين أولهما كتاب الله فيه الهدى والنور ومن استمسك به وأخذ به كان على الهدى ومن أخطأه تركه كان على الضلالة وأهل بيتي أذكركم الله في أهل بيتي ثلاث مرات قال حصين فمن أهل بيته يا زيد أليس نساؤه من أهل بيته قال بلى إن نساءه من أهل بيته ولكن أهل بيته من حرم الصدقة قال من هم قال آل علي وآل عقيل وآل جعفر وآل العباس

 

[-: 8119 :-] Yezid b. Hayyan bildiriyor: Ben ve Husayn b. Semure b. Ömer b. Müslim, Zeyd b. Erkam'ın yanına gidip oturduk, Husayn: "Ey Zeyd! Bize Nebi'den duyduğun ve şahit olduğun şeyi anlat" dedi. Zeyd şöyle dedi: "Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) Hum denilen bir suyun başında (Gadir Hum'da) ayağa kalkıp Allah'a hamdü sena ederek halk'a nasihat edip hatırlatmada bulunduktan sonra şöyle dedi: "Ey insanlar! Ben ancak bir insanım. Rabbimin elçisi gelip de ona icabet etmem yakındır. Ben size iki ağır yük bırakıyorum. Bunların birincisi içinde doğru yol ve nur bulunan Allah'ın Kitab'ıdır. Buna tutunup uyan kişi hidayet üzere kalır. Terk eden ise dalalette olur. (İkincisi ise) Ehl-i beyt'imdir. Ehl-i beyt'im hakkında size Allah'ı hatırlatırım." Allah'ın Resulü (sallallahu aleyhi ve sellem) son sözü üç defa söyledi. Husayn: "Ey Zeyd! Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem)'in Ehl-i beyti kimdir. Hanımları Ehl-j beyt'inden değil midir?" diye sorunca, Zeyd; "Evet. Nebi (sallallahu aleyhi ve sellem)'in hanımları Ehl-i beyt'indendir. Ama Ehl-i beyt'i, zekat almaları haram olanlardır" cevabını verdi. Husayn: "Onlar kimlerdir?" diye sorunca ise: "Hz. Ali'nin, Akil'in, Cafer'in ve Abbas'ın ailesidir" dedi.

 

Tuhfe: 3688

 

Diğer tahric: Müslim 2408 (26, 37); Ebu Davud (4973); Ahmed, Müsned (19265); İbn Hibban (123).

 

 

أخبرنا قتيبة بن سعيد قال أنا أبو عوانة عن يزيد بن أبي زياد عن عبد الله بن الحارث قال حدثني المطلب بن ربيعة بن الحارث بن عبد المطلب أن العباس بن عبد المطلب دخل على رسول الله صلى الله عليه وسلم مغضبا وأنا عنده فقال ما أغضبك قال يا رسول الله ما لنا ولقريش إذا تلاقوا بينهم تلاقوا بوجوه مبشرة وإذا لقونا لقونا بغير ذلك فغضب رسول الله صلى الله عليه وسلم حتى أحمر وجهه ثم قال والذي نفس محمد بيده لا يدخل قلب رجل الإيمان حتى يحبكم لله ولرسوله ثم قال يا أيها الناس من آذى عمي فقد آذاني إنما عم الرجل صنو أبيه

 

[-: 8120 :-] Muttalib b. Rabia b. el-Haris b. Abdilmuttalib bildiriyor: Abbas b. Abdilmuttalib sinirli bir şekilde Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem)'in yanına girdi, bu sırada ben Nebi (sallallahu aleyhi ve sellem)'in yanındaydım. Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem):

 

"Neden kızmışsın?" diye sorunca, Abbas: "Ey Allah'ın Resulü! Biz (Haşimoğulları) ile Kureyş arasında ne var, kendi kendilerine buluştuklarında güler yüzle buluşuyorlar, bizim karşımıza çıktıkları zaman değişik yüzle çıkıyorlar" karşılığını verdi. Bunun üzerine Nebi (sallallahu aleyhi ve sellem)'in kızgınlıktan yüzü kızardı ve:

 

"Muhammed'in canı elinde olana yemin ederim ki! Allah ve Resulü için sizi bir kimse sevmedikçe kalbine iman girmez" buyurdu. Sonra şöyle devam etti: "Ey insanlar! Amcama eziyet eden bana eziyet etmiş olur. Bir insanın amcası, onun babası gibidir."

 

Tuhfe: 11289

 

Diğer tahric: Tirmizi (3758); Ahmed, Müsned (1773).